Dojrzałość brzoskwiń
W zależności od fizjologii dojrzewania owoce można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
- Nieklimakteryczne – nie mogą dojrzewać po zbiorze, produkują bardzo małe ilości etylenu, zbiera się je zawsze po osiągnięciu pełnej dojrzałości konsumpcyjnej (całkowicie wybarwione, miękkie).
Są to: porzeczki, maliny, truskawki, winogrona, wiśnie, czereśnie, cytryny, grejpfruty, pomarańcze, mandarynki.
- Klimakteryczne – mogą dojrzewać po zbiorze, produkują duże ilości etylenu. Owoce klimakteryczne zbiera się w fazie tzw. dojrzałości zbiorczej (do długotrwałego przechowywania). Pożądany stopień dojrzałości zbiorczej określa się na podstawie wielu różnorodnych wskaźników, np.: wielkość owoców, barwa skórki, barwa miąższu, jędrność, zawartość ekstraktu, zawartość skrobi, kwasowość, produkcja etylenu.
Są to: jabłka, gruszki, morele, brzoskwinie, nektarynki, śliwki.
Obowiązkowa norma handlowa dla brzoskwiń i nektaryn określa minimalną dojrzałość owoców, które trafiają do obrotu. Dojrzałość mierzona jest za pomocą refraktometru i wynosi minimum 8⁰Briks.
Do pomiaru zawartości ekstraktu należy wziąć 10 owoców ( z różnych opakowań, wybranych losowo), wycisnąć 2-3 krople soku z wyciętych cząstek na szkiełko refraktometru. Sok nie może zawierać części stałych. Jeśli wynik jest mniejszy o więcej niż o 10% dla 3 lub więcej z 10 pomiarów, wykonujemy kolejne pomiary. Jeśli średni wynik z dwóch próbkobrań jest poniżej wymaganej wartości o przynajmniej 10 % należy uznać badaną partię za niezgodną z wymaganiami.
Czy warto wykonywać te badania ? Na to pytanie jest jedna odpowiedź: jeśli chcemy mieć stałych klientów, to tak. Dzisiaj trudno sprzedaje się kiepski towar. Wymagania odbiorców są wysokie.