PRODUKCJA: Chronić już od sadzeniaka
Przedstawiamy metody zabezpieczenia w ten sposób sadzeniaków.
Zaprawianie chroni przed chorobami grzybowymi i szkodnikami. Jednym z największych zagrożeń dla ziemniaków, które można eliminować za pomocą zaprawiania jest rizoktonioza. Coraz większa grupa rolników jest świadoma strat powodowanych przez tego typu patogeny i zaprawia sadzeniaki. Czynność tę rolnik może wykonać samodzielnie na kilka sposobów.
Na sucho
Zaprawianie na sucho to najprostsza metoda w tego typu zabiegach. Jest ona jednocześnie najtańsza. W najprostszej wersji polega na ręcznym posypywaniu bulw zaprawą w formie proszku.
Taki sposób postępowania ma oczywiście dwie podstawowe wady. Pierwsza to duża nierównomierność rozprowadzenia zaprawy wśród ziemniaków. Druga wada to narażenie osoby wykonującej zaprawianie na duże niebezpieczeństwo związane z kontaktem ze środkami chemicznymi. Należy tu podkreślić rolę osobistych środków ochronnych takich jak kombinezon, rękawice czy maska.
Jeszcze jedną wadą są straty zaprawy wynikające z pylenia i osypywania się suchej zaprawy z bulw. Jak można łatwo się domyślić zaprawa tego typu nie trzyma się zbyt dobrze zaprawianego materiału. Zaletami metody na sucho są przede wszystkim niskie koszty i jej prostota.
Na mokro
Zaprawianie na mokro daje przede wszystkim znacznie równomierniejsze pokrycie bulw zaprawą. Ogranicza też kontakt rolnika z niebezpiecznymi środkami ochrony roślin.
Główną wadą tej metody jest jednak konieczność wykorzystywania specjalistycznych zaprawiarek. Istnieją dwa sposoby zaprawiania na mokro. Pierwsza polega na wytwarzaniu przez zaprawiarkę zamontowaną na sadzarce piany. Podstawowym składnikiem tej piany jest właśnie zaprawa, ale w mieszaninie znajduje się także oczywiście woda i środek pianotwórczy. Po doprowadzeniu do tej mieszaniny powietrza wytwarza się piana, która trafia do zbiornika ziemniaków, a konkretnie w okolice koszów zasilających.
Przy zastosowaniu piany bulwy są dokładnie pokryte warstwą ochronną.
Drugi sposób aplikowania zaprawy na mokro to oprysk. Tak jak przy zastosowaniu piany do tej metody konieczny jest aplikator zamontowany na sadzarce. Opryskuje on dokładnie bulwy znajdujące się w zbiorniku, a operator maszyny nie ma bezpośredniego kontaktu z substancjami niebezpiecznymi.
Oprócz zaprawiania
W niektórych sytuacjach zaprawianie nie jest jednak wskazane np. w przypadku ziemniaków wczesnych, kiedy może ono powodować opóźnienie wschodów. Czasami też rolnik z oszczędności lub innych powodów nie chce lub nie może w ten sposób walczyć z chorobami i szkodnikami.
W przypadku rizoktoniozy jest kilka sposobów ograniczających jej działanie. Należy jednak pamietać, że ich skutecznośc nie zawsze jest zadowalająca, a niekiedy wręcz znikoma. Zapobiegając rizoktoniozie, trzeba przede wszytkim stosować zdrowe, nieporażone sadzeniaki. Sadzenie powinno być przeprowadzane, gdy gleba osiągnie właściwą temperaturę. W przypadku ziemniaków niepodkiełkowanych wynosi ona 7 – 8 stopni Celsjusza, dla bulw podkiełkowanych jest ona niższa i wynosi 5 – 6 stopni. Ziemniaki po ustaniu wegetacji nie powinny też długo pozostawać na polu. Ograniczamy w ten sposób rozwój sklerocji, będących formą przetrwalnikową grzyba.
Dla ograniczenia właściwie każdego rodzaju patogenów charakterystycznych dla ziemniaków ważny jest odpowiedni płodozmian.
Wnioski
Zaprawianie to najskuteczniejsza i często jedyna metoda walki z niektórymi patogenam,i jak np. wspomniana rizoktonioza.
Jest ona także niezbyt kosztowna, szczególnie uwzględniajac bardzo dobre efekty ochrony ziemniaka juz w tak wczesnej fazie. Trzeba jednak pamietać, że równie ważna jak zaprawianie jest właściwa agrotechnika i zachowanie odpowiedniego płodozmianu.
Masz pytania, napisz do autora grzegorz.b|fresh-market.pl| |grzegorz.b|fresh-market.pl
Zobacz więcej: Ziemniaki
Ceny ziemniaków
