Róża

(Rosa.L) - krzew o różnorodnym pokroju lub prymitywne pnącze; należy do rodziny różowatych Rosaceae.

Historia róż sięga czasów starożytnych, ale prekursorami w uprawie tych roślin byli Chińczycy ponad 5 tyś lat temu. Dzisiaj znanych jest ok. 150-200 gatunków oraz doliczono się 20 tyś. odmian róż szlachetnych. Większość gatunków tych roślin pochodzi z Azji (Chiny, Himalaje, Japonia), reszta z Bliskiego Wschody, Europy, i Ameryki Północnej.

W zależności od gatunków łodygi róż mogą być: wyprostowane, płożące lub czepne, owłosione i pokryte kolcami. Kwiaty obupłciowe osadzone pojedynczo lub zebrane w kwiatostany, zwykle pięcio płatkowe, pachnące, dostępne w całej gamie odcieni (różowym, purpurowym, czerwonym, i pomarańczowym). Większości róż ozdobnych uprawianych w szklarni lub w gruncie rozmnaża się przez: okulizację (ulistnionych sadzonek podkładki), szczepienie bezwęzłowego odcinka podkładki (metoda „stentlig”), sadzonki pędowe półzdrewniałe, i metodą in vitro (regeneracja i namnażanie z pędów przybyszowych).

Jako podkładki do okulizacji i szczepienia najczęściej używa się gatunku róży Rosa canina „Inermis”, lub Rosa indica „Major”. Róże pod osłonami najczęściej uprawiane są na kwiaty cięte oraz jako roślina doniczkowa (odmiana miniaturowa).

Wśród roślin produkowanych na kwiaty cięte pod osłonami, róża zajmuje pierwsze miejsce. Produkcja róż w Polsce trwa od wiosny do października, i najczęściej uprawiane są odmiany róż wielkokwiatowych o pędach 40-60 cm i 70-100 cm, oraz formy gałązkowe (seria Folie, Romance Mikado). Największą popularnością cieszą się odmiany o barwie czerwonej (Vino Roso, Commodore, Prestige, Grand Prix, First Red), jednak wzrasta zapotrzebowanie na odmiany kolorowe (pomarańczowe; Eldorado, Narada, różowe; Voyage, Sweet Akito, żółte; Amadine zielone; Green Planet, Lovely Greek, odmiany dwubarwne; Ballade, Cherry Brandy, Full Hause, Primallerina, Pretty Belinda). Dobierając odmianę róż do uprawy na kwiat cięty zwraca się uwagę na plenność, odporność na choroby, trwałość kwiatów po ścięciu, oraz na ilość kolców na pędzie.

Ze względu na swój pokrój róże dzieli się na:

• Róże wielkokwiatowe tzw. ogrodowe - należą do rasy mieszańców herbatnich. Krzewy róż z tej grupy osiągają wysokość od 0,8 m - 1,5 m, i charakteryzują się dużymi pełnymi kwiatami osadzonymi na pojedynczej łodydze, doskonale nadają się na kwiaty cięte (odmiany Casanova, Chopin, Pulman, Korlingo, Tanacht, Florentina).
• Róże pnące – rosnące sztywno (do 3 m) i róże pnące o wiotkich pędach (do 5 m). Ta grupa róż wykorzystywana jest do pokrywania powierzchni ogrodzeń, altan, pergoli itp. (odm. Coral Dawn, Grand Hotel, Handel, New Dawn, Louise Odier).
• Róże rabatowe - charakteryzujące się niskim wzrostem, silnym krzewieniem , oraz bardzo obfitym kwitnieniem (odm. Europeana, Kolesia, Lilly Marlen, Fidelo).
• Róże okrywowe - tworzą różane dywany dzięki swoim pędom płożącym, silnie się krzewią i obficie kwitną (odm. Red Fairy, Tanotax, Rosa The Fairy).
• Róże miniaturowe - nie duże krzewy (o wysokość do 50 cm), obficie kwitnące, nadające się do uprawy jako roślina doniczkowa.
• Róże bukietowe (wielokwiatowe) - to grupa o silnie rozkrzewionym pokroju, które mogą na jednym pędzie wytworzyć dużą ilość kwiatów. Powstały przez skrzyżowanie Rosa polyantha z różami herbatniki. Wysokość odmian należących do tej grupy waha się od 30-80 cm.
  
  

  Źródło: (ef)