Gorzka zgnilizna jabłek

 Gorzka zgnilizna jest chorobą powodowaną przez grzyby z rodzaju Pezicula (Pezicula alba i Pezicula malicorticis). Owoce zakażane są przez grzyba tuż przed zbiorem przez przetchlinki. Zakażeniu owoców sprzyja wilgoć, gdyż to z kroplami wody rozprzestrzeniają się zarodniki, trafiając z zainfekowanych ran na korze, na powierzchnię jabłek. O nasileniu choroby decyduje także stan fizjologiczny owoców w czasie zbioru (czym dojrzalsze jabłka, tym prawdopodobieństwo zarażenia większe), dlatego istotne jest dokładne wyznaczenie terminu ich zbioru, a także przedzbiorcze nawożenie wapniem.

Po infekcji jabłek w sadzie, przez dłuższy czas następuje tzw. faza ukryta choroby, a pierwsze objawy gorzkiej zgnilizny, w postaci drobnych plam wokół przetchlinek, pojawiają się dopiero po kilku miesiącach, gdy jabłka zaczynają dojrzewać.

Duże znaczenie dla tempa rozwoju choroby i pojawiania się „oczkowania” mają warunki przechowywania. W przechowalni, gdzie w jabłkach procesy zachodzą bardzo szybko, objawy gorzkiej zgnilizny pojawiają się najszybciej, w chłodni zwykłej nieco wolniej, najwolniej zaś w obiektach z kontrolowaną atmosferą. Chłodnie z KA, nie są jednak w stanie w pełni uchronić jabłek przed wystąpieniem objawów choroby i zdarza się, że „oczkowanie” u owoców z KA (bądź krócej przechowywanych), zaczyna pojawiać się dopiero w czasie obrotu handlowego, kiedy to w wyższej temperaturze, przyspieszają procesy życiowe zachodzące w jabłkach. Warto więc, w czasie trwania sezonu przechowalniczego pobierać próby owoców, które następnie przez kilka – kilkanaście dni przetrzymuje się w warunkach symulowanego obrotu i analizuje tempo, a także skalę pojawiania się „oczkowania”.

Odmianami jabłoni podatnymi na chorobę wywoływaną przez grzyba z rodzaju Pezicula są m. in. ‘Pinova’, ‘Szampion’, ‘Golden Delicious’, ‘Elstar’, ‘Rubin’, ‘Topaz’, ‘Ligol’ oraz ‘Gala’. Do odmian mało podatnych zaliczany jest m. in. ‘Idared’.