Uprawa poinsecji

W Polsce uprawę poinsecji zaczyna się od połowy lipca i prowadzi około pół roku. Najbardziej rozpowszechniona jest sterowana uprawa pod osłonami.

Przez hodowców poinsecja nazywana jest rośliną krótkiego dnia, ponieważ do wytworzenia kwiatów i wybarwiania się kolorowych przykwiatków potrzebuje światła przez dziesięć godzin na dobę w czasie siedmiu lub ośmiu tygodni (reakcja fotoperiodyczna).

Dłuższe naświetlanie, hamuje formowanie się pąków kwiatowych i pobudza wzrost liści. Ta cenna cecha poinsecji daje możliwość sterowania jej kwitnieniem.

Poinsecja rzadko zawiązuje nasiona, dlatego na skalę produkcyjną rozmnaża się ją:

• przez sadzonkowanie – sadzonki pędowo-wierzchołkowe o długości 8-15 cm, mające 2-3 węzły. Sadzonki te pobiera się od rośliny matecznej (najlepsze są odmiany dobrze krzewiące się takie jak Cortez czy Freedom) od połowy czerwca do końca sierpnia. Po usunięciu z nich soku mlecznego sadzonki ukorzeniane są w pęczniejących doniczkach „Jiffy”, lub w podłożu z torfem, perlitem i włóknem kokosowym.
• in vitro - przez regeneracje pędów z tkanki kalusowej lub namnażanie roślin z pędów przybyszowych.
  
  Uprawa poinsecji nie jest łatwa, dlatego, żeby uzyskać odmiany o idealnych cechach należy w trakcie uprawy zwrócić uwagę na kilka ważnych zabiegów. W pierwszej kolejności powinniśmy zwrócić uwagę na prawidłowy rozwój korzeni, ponieważ dobrze rozbudowany system korzeniowy daje gwarancje iż właściwie rozwiną się przykwiatki. W trakcie uprawy poinsecji należy dobrać odpowiednie podłoże, które musi być lekkie, przepuszczalne, o dobrych właściwościach powietrznych i trwałej strukturze. Najczęściej wybierane są gotowe substraty o pH 5,8-6,5, które w swoim składzie zawierają: torf wysoki, włókno kokosowe lub korę (w ilości do 30%), oraz glinkę (w ilości do 20% objętości). Składniki te mają zapewnić dobrą aerację przez cały czas trwania uprawy.
  
  Ważnym aspektem w uprawie jest również nawożenie, właściwie dobrane pozwala na uzyskanie dobrego pokroju rośliny. Nawożenie zaczyna się w początkowym okresie uprawy (od dziesiątego dnia po posadzeniu roślin do doniczek), wówczas podaje się nawozy wieloskładnikowe (N:P:K) najlepiej z każdym podlewaniem w stęż 0,1%. Proporcje nawozowe ustalane się w odniesieniu do wyników analizy podłoża, które przeprowadza się raz w sezonie. Zawartość składników powinna wynosić (w mg/dm3): N:200-250, P:180-200, K:200-250, a zasolenie podłoża nie powinno przekraczać 2,3g NaCl w 1dm3 substratu.
  
  Przy uprawie poinsecji ważne jest także kontrolowanie temperatury. W czasie indukcji fotoperiodycznej (liczba krótkich dni niezbędnych do wybarwienia się przykwiatków), utrzymywana jest temperatura 21oC, natomiast po indukcji temperaturę obniża się do 17-18oC. Zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura podczas wybarwiania może wpłynąć na przesunięcie się terminu zakończenia uprawy, a zbyt niska temperatura w trakcie uprawy (poniżej 16oC) może doprowadzić do opadania liści zwłaszcza u odmian o zwartym pokroju.
  
  W uprawie dużą rolę odgrywa również uszczykiwanie oraz skarlanie, te dwa zabiegi wpływają na pokrój i lepsze krzewienie się roślin.
  
  Podczas uszczykiwania usuwa się pąk szczytowy i fragment pędu z rozwijającymi się liśćmi, a także odcina się dwa lub trzy pozostałe na roślinie liście, które mogłyby cieniować pąki kwiatowe. Zabieg uszczykiwania wykonuje się po 10-14 dniach od posadzenia roślin do doniczek, i ma na celu zmniejszenie dominacji wierzchołkowej.
  
  Zabieg skarlania wykonuje się przed (7dni ) i po (5 dni) uszczykiwaniu. Stosując środki chemiczne zwane retardantami (Cycocel 750SL), lub metodę termiczną DIF lub „cool morning” czyli „chłodny poranek”, która polega na obniżeniu temperatury wczesnym rankiem o 2-4 stopni C.
  
  Oprócz uprawy doniczkowej, modne staje się również przeznaczenie poinsecji na kwiat cięty.
  Na kwiat cięty przeznacza się pędy kwiatostanowe wilczomlecza lśniącego, które po zabiegu kondycjonowania (polega na zanurzeniu końców ściętych łodyg w roztworze AVB lub SVB) zachowują świeżość przez 2-3 tygodnie. W kompozycjach florystycznych używane są najczęściej odmiany z grupy Winter Rose, Carousel Pink, Da Vinci.
  
  Ewa Filipczyk
  
  Fotografie dzięki uprzejmości firmy "Dianthus" Wojciech Śliwerski