Przędziorki – groźne w uprawach pomidorów pod osłonami
Przędziorek chmielowca i przędziorek szklarniowca są to pospolite roztocza (Acarida) z rodziny przędziorkowatych (Tetranychidae) i należą do najgroźniejszych szkodników wielu gatunków roślin uprawianych pod osłonami (pomidory, ogórki, papryka, oberżyna, rośliny osdobne). Znajomość biologii tych szkodników, terminów ich występowania, rodzaju wyrządzanych szkód oraz metod zwalczania pozwoli producentom uzyskać wysokie plony dobrej jakości, przy jednoczesnym zachowaniu opłacalności produkcji.
Młode samice przędziorka chmielowca początkowo są bezbarwne, później stają się zielonkawe. Starsze samice zamieniają kolor na czerwony. Zimują w szczelinach konstrukcji szklarniowych, pod parapetami, w matach, pod grudkami gleby, w pozostawionych resztkach roślinnych w obiekcie uprawowym i wokół niego. Zimujące samice pojawiają się już pod koniec sierpnia. Aktywność samic można zauważyć już w marcu. Zapłodnione jesienią samice, żerują i składają jaja na dolnej stronie blaszki liściowej. Pierwszymi objawami żerowania przędziorków, które łatwo jest zauważyć są jasne drobne punkciki na górnej powierzchni blaszki liściowej. Jeśli przędziorki nie są zwalczane, punkciki te z czasem łączą się i tworzą większe plamy między nerwami liścia. Silnie uszkodzone liście żółkną i zasychają. Przędziorek chmielowca oprócz liści uszkadza również kwiaty i zawiązki owoców, które opadają.
Dorosłe osobniki przędziorka szklarniowca są barwy wiśniowej. Pierwszymi objawami żerowania są większe, rozrzucone po powierzchni całego liścia i mniej liczne plamy niż ma to miejsce w przypadku przędziorka chmielowca. Początkowo są one żółte, później zlewają się w większe skupiska i brunatnieją. Niezwalczane szkodniki występują na roślinach przez cały okres wegetacyjny.
Najbezpieczniejszą metodą jest ochrona biologiczna, która polega na wykorzystaniu naturalnych wrogów tych szkodników. Zalecane są: drapieżne roztocza: dobroczynek szklarniowy, dobroczynek kalifornijski, drapieżna muchówka – pryszczarek przędziorkojad, drapieżny pluskwiak – dziubałeczek mączlikowy. Zwalczają one wszystkie stadia rozwojowe przędziorków.
Zalecana z uprawach konwencjonalnych metoda integrowana również przynosi pozytywne efekty. Polega ona na łączeniu różnych metod, głównie agrotechnicznej, biologicznej, mechanicznej i chemicznej. Ochronę pomidorów przed przędziorkami należy rospocząć od prac zapobiegających pojawieniu się tych szkodników.
Jeżeli szkodnik występuje w dużym nasileniu, niezbędne jest opryskiwanie roślin środkami przędziorkobójczymi (akarycydami). Akarycydy należy stosować przemiennie. Jedną substancję czynną można zastosować wyłącznie jeden raz w sezonie wegetacyjnym. Kolejne zabiegi powinny być wykonywane środkami o odmiennym mechanizmie działania oraz zawierającymi substancje czynne należące do innych grup chemicznych.
Na podstawie artykułu dr inż. M. Rogowskiej
Ceny pomidorów bez zmian
W Sandomierzu wciąż wysoki popyt na pomidory
Pomidory nie podrożały
