Kara za kłamstwo we wniosku o dopłaty
Trybunał Sprawiedliwości UE rozpatrywał sprawę rolnika Łukasza Bondy, który w 2005 r. złożył niezgodny z prawdą wniosek o przyznanie dopłat rolnych z UE. Bonda zadeklarował większą niż rzeczywista powierzchnię użytkową gruntu, co uprawniało do wyższej dopłaty. ARiMR odrzuciła jego wniosek i pozbawiła Bondę prawa do starania się o dopłaty. Potem sąd rejonowy skazał go za poświadczenie nieprawdy na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu i grzywnę. Wyrok ten uchylił sąd okręgowy, do którego rolnik wniósł apelację. Sąd okręgowy stwierdził, że postępowanie karne jest niedopuszczalne, ponieważ Bondzie wymierzono już sankcję o charakterze administracyjnym za ten sam czyn.
Gdy sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, ten zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniem, czy pozbawienie rolnika możliwości ubiegania się o unijną pomoc ma charakter karny i czy taka osoba może być dodatkowo jeszcze ukarana. Wątpliwości polskiego sądu zrodziły się z powodu obowiązującego w polskim kodeksie postępowania karnego zakazu ponownego sądzenia za ten sam czyn. We wtorek unijny Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że środki polegające na wykluczeniu rolnika z pomocy nie są uważane w prawie Unii za środki karne. Trybunał wyjaśnił, że ich celem jest czasowe wykluczenie beneficjenta, który złożył nieprawdziwe oświadczenie oraz że są one stosowane tylko do podmiotów gospodarczych, które korzystają z danego systemu pomocy.
Nie są to też środki represyjne. Przeciw uznaniu ich za represyjne przemawia to, że zmniejszenie kwoty pomocy, która może zostać wypłacona rolnikowi za lata następne, zależy od złożenia wniosku na te lata. Na tej podstawie Trybunał doszedł do wniosku, że wykluczenie rolnika z dopłat rolnych z powodu zgłoszenia nieprawdziwego areału gospodarstwa nie jest sankcją o charakterze karnym. Ma to charakter administracyjny.
Nowe kary dla przedsiębiorców
20 tys. ha ziemi użytkowane bez umowy
Ubezpieczenie obowiązkowe upraw
