Borówka wysoka

Borówka wysoka – Vaccinium corymbosum – gatunek krzewu z rodziny wrzosowatych występujący w Ameryce Północnej. Wprowadzony do uprawy na pocz. XX wieku przez amerykańskich botaników i hodowców.

Borówka wysoka wywodzi się od trzech gatunków borówek – borówki pensylwańskiej, borówki wąskolistnej i borówki południowej.

Krzew borówki wysokiej dorasta do wysokości 1-2,5 m o pędach wzniesionych, nagich lub słabo omszonych i brodawkowatych, liście osadzone skrętolegle, krótkoogonkowe wydłużone lancetowate lub owalne, ostro zakończone długości do ok. 7 cm; kwiaty białe lub różowawe zebrane po 7-12 w gronie kwitną od połowy maja przez 3-4 tygodnie; owocem jest kulista lub kulisto spłaszczona jagoda o średnicy 0,8-3 cm o skórce czarnej z silnym nalotem woskowym i miąższem zielonkawo- białym i słodkim smaku.

W zależności od odmiany owoce dojrzewają od polowy lipca do końca września; wymaga gleb kwaśnych, lekkich i próchnicznych. W Polsce uprawia się borówkę wysoką od 1975 roku. Głównymi uprawianymi odmianami są: “Early Blue”, “Patriot”, “Weymouth”, “Bluecrop”, ”Herbert”, “Spartan”, “Sunrise”.

Do upowszechnienia borówki wysokiej w Polsce przyczynił się dr K. Pliszka z Katedry Sadownictwa SGGW w Warszawie. W Polsce powołano Stowarzyszenie Producentów Borówki Wysokiej w celu wspierania produkcji i upowszechniania wiedzy na temat tego ciekawego gatunku.

Zbiory tych owoców szacuje się w Polsce na 750-1000 t przy areale 150-200 ha. Przy dużej ilości gleb mineralnych kwaśnych sprzyjających uprawie borówki wysokiej w Polsce perspektywy uprawy tego gatunku są w naszym kraju obiecujące. Zainteresowanie borówką wysoką jest coraz większe w Niemczech i Holandii.



Źródło: fresh-market.pl,  na podstawie następujących źródeł: Wielka Encyklopedia Powszechna PWN i Sadownictwo (autor: Grzegorz Klimek, WSiP 2000r.)

Zobacz więcej: Borówka amerykańska?preview=1