Chrzan pospolity

Armoracia rusticana Gaertn. et al. okazała bylina z rodziny kapustowatych. Łacińska nazwa Armoracia wywodzi się z celtyckiego ar-blisko oraz more-morze, czyli roślina rosnąca blisko morza. Roślina uprawna i często dziczejąca. W Polsce występuje pospolicie na całym obszarze.

Dorasta do 150 cm wysokości. Rozgałęziona w górnej części, kanciasta, gładka, ulistniona. Korzeń długi, mięsisty o barwie jasnożółtej, na przekroju biały. O bardzo silnym aromacie i ostrym smaku. Liście odziomkowe bardzo duże, nawet do 101 cm dł., podłużnojajowate do podłużnych o sercowatej nasadzie, zwężone w długi ogonek. Środkowe liście łodygowe pierzastodzielne, górne, siedzące, lancetowate do równowąskich, karbowane lub piłkowane, szczyty tępe.

Kwiaty są niewielkie (6 mm), białe, zebrane w dekoracyjne wiechy na wierzchołkach pędów. Kielich czterodziałkowy, korona 4-płatkowa, pręcików 6, słupek jeden. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylny. Owocem jest jajowata lub kulista łuszczynka z klapami bez nerwów. Roślina ruderalna, przydroża, rowy, wilgotne zarośla.

Na polach uprawnych bywa uciążliwym, trudnym do wytępienia chwastem. Roślina uprawna - uprawiany jako przyprawa i składnik niektórych rodzajów musztardy. Roślina lecznicza i surowcem zielarskim jest korzeń - Armoracae radix recens (Radix Armoraciae). Zawartość: m.in. glikozyd sinigryna, prowitamina A, witaminy z grupy B, witamina C, sole mineralne (wapń, potas, fosfor), enzymy mirozyna i mirozynaza. Działanie : chrzan przejawia działanie grzybobójcze, bakteriobójcze oraz niewielkie moczopędne, pobudza wydzielanie soków trawiennych, zaleca się go w kamicy nerkowej, zwykłej niestrawności, w niedokwaśności; zewnętrznie w okładach łagodzących dolegliwości reumatyczne, nerwo- i mięśniobóle.

Źródło: fresh-market.pl na podstawie Wikipedii

Zobacz więcej: Chrzan korzeń