Ceny owoców i warzyw
Kapusta chińska
2008-02-08 00:00
Nowością na polskim rynku warzyw gruntowych jest kapusta chińska, która może w przyszłości stanowić ciekawą propozycję dla klientów, podobnie jak przed laty kapusta pekińska. Roślina ta pochodzi z Azji - z obszaru klimatu chłodnego. Dobrze zatem rośnie przy temperaturze 13-16°C. W późniejszej fazie wzrostu znosi krótkotrwałe przymrozki, nawet do -4°C.
Kapusta chińska nazywana jest również pak choy, bok choy, chińską kapustą białą lub chińską boćwiną. W przeciwieństwie do kapust nie wytwarza główek, lecz zbite rozety liściowe. Można je spożywać w całości, najsmaczniejsze są jednak ich zgrubiałe ogonki liściowe. Zaletą kapusty chińskiej jest krótki okres wegetacji. Zbiory (zależnie od odmiany) rozpoczyna się już po niecałych 4 tygodniach po posadzeniu rozsady.
Zbiór kapusty chińskiej przeprowadza się zazwyczaj jednorazowo, gdy rośliny osiągną wagę co najmniej 0,2–25 kg. Można go opóźnić o 7–10 dni celem uzyskania rozet o wadze 0,5-0,6 kg. Pamiętać jednak należy, iż nadmierne wydłużenie okresu wegetacji w polu wpływa ujemnie na jakość handlową rozet (przejrzałe rośliny zaczynają gnić, wewnątrz łodygi tworzą się puste komory, na ogonkach liściowych pojawiają się spękania). Zbiór kapusty chińskiej polega na odcięciu części nadziemnej tuż przy powierzchni gleby. Rośliny podczas zbioru trzeba delikatnie trzymać, gdyż bardzo soczyste ogonki są kruche i silniejszy nacisk powoduje ich złamanie lub zgniecenie. Liście uszkodzone lub nadmiernie odstające należy usunąć.
Kapusta chińska po zbiorze szybko więdnie, dlatego niezwłocznie winna być umieszczona w chłodnym i wilgotnym miejscu. Rozety liściowe pakuje się w plastikowe perforowane torebki lub owija w rozciągliwą folię. Pak choy jest warzywem mało trwałym. Można go składować przez 3–4 tygodnie (w temperaturze 0-1°C i przy wilgotności względnej powietrza 90-95 proc.). Odmiany zielonoogonkowe przechowują się lepiej niż białoogonkowe. Pak choy jest bardzo wrażliwy na działanie etylenu, powoduje on szybkie żółknięcie liści i ich odpadanie.
Źródło: www.dodr.pl (ksz)
Kapusta chińska nazywana jest również pak choy, bok choy, chińską kapustą białą lub chińską boćwiną. W przeciwieństwie do kapust nie wytwarza główek, lecz zbite rozety liściowe. Można je spożywać w całości, najsmaczniejsze są jednak ich zgrubiałe ogonki liściowe. Zaletą kapusty chińskiej jest krótki okres wegetacji. Zbiory (zależnie od odmiany) rozpoczyna się już po niecałych 4 tygodniach po posadzeniu rozsady.
Zbiór kapusty chińskiej przeprowadza się zazwyczaj jednorazowo, gdy rośliny osiągną wagę co najmniej 0,2–25 kg. Można go opóźnić o 7–10 dni celem uzyskania rozet o wadze 0,5-0,6 kg. Pamiętać jednak należy, iż nadmierne wydłużenie okresu wegetacji w polu wpływa ujemnie na jakość handlową rozet (przejrzałe rośliny zaczynają gnić, wewnątrz łodygi tworzą się puste komory, na ogonkach liściowych pojawiają się spękania). Zbiór kapusty chińskiej polega na odcięciu części nadziemnej tuż przy powierzchni gleby. Rośliny podczas zbioru trzeba delikatnie trzymać, gdyż bardzo soczyste ogonki są kruche i silniejszy nacisk powoduje ich złamanie lub zgniecenie. Liście uszkodzone lub nadmiernie odstające należy usunąć.
Kapusta chińska po zbiorze szybko więdnie, dlatego niezwłocznie winna być umieszczona w chłodnym i wilgotnym miejscu. Rozety liściowe pakuje się w plastikowe perforowane torebki lub owija w rozciągliwą folię. Pak choy jest warzywem mało trwałym. Można go składować przez 3–4 tygodnie (w temperaturze 0-1°C i przy wilgotności względnej powietrza 90-95 proc.). Odmiany zielonoogonkowe przechowują się lepiej niż białoogonkowe. Pak choy jest bardzo wrażliwy na działanie etylenu, powoduje on szybkie żółknięcie liści i ich odpadanie.
Źródło: www.dodr.pl (ksz)
Zobacz więcej: Kapusta
Dodaj komentarz
Możliwość komentowania dostępna tylko dla użytkowników z wykupionym abonamentem