Szkodniki brokułów wczesnych
Wczesne uprawy brokułów są zabezpieczone przed szkodnikami dopóki pozostają pod okryciem. Potem zagrożenie wzrasta. Dla brokułów największym zagrożeniem, tak zresztą jak i dla innych kapustnych jest śmietka kapuściana. Poza tym warzywa te narażone są na szkody wyrządzane przez pchełki, chowacze i paciornicę krzyżowiankę.
Śmietka kapuściana
To szara muchówka o długości około 6 mm. jej beznogie larwy są białawe i mają do 7 mm długości. Zazwyczaj w drugiej połowie kwietnia następuje pierwszy nalot śmietki. Samice składają wtedy jaja. Wylęg larw ma miejsce zazwyczaj w maju. Larwy drugiego pokolenia żerują od połowy czerwca do połowy lipca. Trzecie, ostatnie pokolenie uszkadza rośliny z późniejszych nasadzeń, w sierpniu i we wrześniu. Okres szczytowego nasilenia zależy od pogody i może przesunąć się nawet o 10 – 20 dni. Pierwsze pokolenie uszkadza tylko podziemne części roślin – zjadając korzenie boczne i uszkadzając korzeń palowy.
Ochrona przed śmietką to proces złożony. Obejmuje orkę, która wyrzuca larwy i bobówki na powierzchnię i umożliwia ich zjadanie przez ptaki. Stosuje się też zaprawianie nasion. Środki ochrony dodaje się też podczas podlewania rozsady. Natomiast opryski na polach przeprowadza się na podstawie komunikatów sygnalizujących nalot śmietki.
Pchełki
Są to czarne, skaczące chrząszcze o długości do 3 mm. Wygryzają one liczne drobne otworki żerując na liścieniach i liściach rozsady. Największym zagrożeniem są na rozsadnikach polowych. Ich zwalczanie polega na opryskiwaniu środkami ochrony niezwłocznie po zauważeniu minimum 2 osobników na metr bieżący rzędu.
Chowacze
To ciemne matowe chrząszcze o długości do 3,5 mm. Najczęściej występuje chowacz brukwiaczek, którego larwy uszkadzają stożek wzrostu rośliny, w wyniku czego nie może wytworzyć się róża. Kolejne to: chowacz czterozębny żerujący w pędach i ogonkach liściowych oraz chowacz galasówek uszkadzający szyjkę korzeniową. Ochrona polega na usuwaniu i niszczeniu roślin porażonych larwami oraz oprysku liści sercowych przed zawiązaniem róż.
Paciornica krzyżowianka
Jest to gatunek muchówki o długich odnóżach i żółtym odwłoku, która osiąga długość do 2 mm. Występuje zazwyczaj w trzech pokoleniach. Najgroźniejsze jest pokolenie pierwsze. Samice paciornicy składają jaj w sercowe liście młodych roślin. Wylęgające się larwy wysysają sok z tkanek, na skutek czego zamiera stożek wzrostu rośliny, a to uniemożliwia zawiązanie się róży brokułu.
W celu ochrony przed paciornicą plantacje brokułów należy zakładać z daleka od pól, na których rok wcześniej stwierdzono występowanie tego szkodnika. Poza tym stosuje się opryski insekcydami przed uformowaniem się róż.
Sposoby chemicznego zwalczania szkodników i dozwolone preparaty można znaleźć w aktualnym Programie Ochrony.
