Uprawa i nawożenie brokułów
Rosnąca popularność tego zielonego warzywa oraz duże możliwości wykorzystywania w przetwórstwa sprawia, że brokuły mogą być całkiem dochodową uprawą.
Brokuły należą do roślin klimatu umiarkowanego i chłodnego, dlatego najlepiej rozwijają się i plonują przy temperaturze 16–l8°C oraz dużej ilości opadów. Warzywo to jest wytrzymałe na upały, dlatego też dają pewniejszy plon w warunkach długotrwałego utrzymywania się temperatury wyższej od 20°C, znoszą również krótkotrwałe jej spadki do -5°C.
Uprawa tego gatunku wymaga żyznej gleby o dużej zawartości próchnicy, mającej zdolność magazynowania wody, ale jednocześnie przewiewnych. Przy uprawie należy regularnie wapnować glebę, w odstępach 4-letnich, najlepiej używając wapna dolomitowego, zawierającego magnez — pierwiastek, którego na ogół brakuje w naszych glebach.
Jak przy każdej produkcji nawożenie powinno opierać się na wynikach chemicznej analizy gleby. Orientacyjne dawki na hektar dla przy uprawie brokuł wynoszą :
- 40–50 kg fosforu (lub 80–100 kg w formie P2O5,
- 150–200 kg potasu (200–250 kg K2O),
- 150–250 kg azotu (nawet 300, jeśli plantacja jest nawadniana).
Fosfor, w postaci superfosfatu potrójnego, i potas w formie soli potasowej lub siarczanu potasowego podaje się jesienią i wiosną, po pół dawki w każdym terminie.
Niedobór boru wywołuje brunatnienie róż. Dlatego w uprawie brokułów szczególną uwagę musimy zwrócić na nawożenie borem i molibdenem. Aby uniknąć problemów, można rozsadę 0,3% roztworem boraksu (30 gramów na 10 litrów wody). Na polu podaje się nawozy zawierające pierwiastek np. boraks (około 20 kg/ha) lub superfosfat potrójny borowany. Ważne, aby boraksu nie mieszać z wapnem ani z nawozami zawierającymi wapń.
Wszystkie zabiegi agrotechniczne powinny prowadzić do zapewnienia obfitego zaopatrzenia gleby w wodę, gdyż jest ona najważniejszym czynnikiem wpływającym na powodzenie uprawy brokuł.
Na podstawie artykułu Edwarda Kunickiego z miesięcznika „Hasło Ogrodnicze”.
Zobacz więcej: Brokuły?preview=1