Nawożenie kapusty pekińskiej
Czynniki te sprawiają, że w Polsce uprawia się relatywnie dużo kapusty pekińskiej i zajmuje się tym wielu producentów. Nie jest ona natomiast warzywem zbyt łatwym w uprawie. W osiąganiu dobrych plonów i wysokiej ich jakości niezbędne jest odpowiednie nawożenie.
Kapusta pekińska nie ma dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego. Dlatego też wymaga gleby żyznej, dobrze nawodnionej, o odczynie praktycznie obojętnym – pH na poziomie 6,5 – 7,5.
Do uprawy kapusty pekińskiej najlepiej nadają się stanowiska po zbożach, roślinach motylkowatych oraz po ziemniakach, burakach, cebuli, porach, ogórkach, selerach lub pomidorach. Nie powinno się jej uprawiać kilka lat z rzędu na tym samym stanowisku lub po innych roślinach z rodziny krzyżowych. Powodem jest duża wrażliwość „pekinki” na kiłę kapusty.
Słabsze gleby powinny zostać nawiezione obornikiem (40 – 50 ton/ha), który jesienią powinien zostać przeorany. Nawożenie mineralne zaś należy poprzedzić analizą gleby. Analiza taka określi w jakim zakresie potrzebne jest nawożenie roślin. Dla kapusty pekińskiej najistotniejszy jest poziom zawartości azotu, fosforu i potasu w glebie.
W uprawie pod osłonami zawartość azotu w glebie może sięgać 350 mg N, NO3 na litr gleby i przy takim poziomie nie trzeba stosować nawozów azotowych. W produkcji polowej powinno to być 100 – 120 mg NO3 na litr gleby. Poziom zawartości potasu powinien wynosić natomiast 500 mg K na litr gleby w produkcji pod osłonami i 170 – 200 mg K na litr gleby w produkcji polowej. Jeśli chodzi o zawartość wapnia to dla upraw pod osłonami powinna ona wynieść 2200 mg Ca na litr gleby, a dla upraw polowych 1500 mg na litr gleby.
Niedobór tych składników jest przyczyna wielu problemów w uprawie kapusty pekińskiej. Brak dostatecznych ilości azotu skutkuje jasnozielonym zabarwieniem dolnych brzegów liści, po czym liście te szybko żółkną. Brak odpowiednich ilości wapnia powoduje, w połączeniu ze zbyt niskim nawilgoceniem upraw, występowanie tak zwanego tipburnu – liście wewnątrz główki robią się brunatne.
Przeciętnie, w uprawie stosuje się następujące dawki składników pokarmowych: azot – 130 – 160 kg, tlenek potasu – 150 – 200 kg i do tego fosfor w postaci pięciotlenku w ilości 80 – 100 kg. Skłądniki te powinny być dostarczone pod postacią saletrzaku magnezowego, siarczanu potasu i superfosfatu borowego lub nawozu wieloskładnikowego wieloskładnikowego mikroelementami (NPK 10:10:20). Nawozy fosforowe, potasowe i połowę nawozów azotowych (drugą połowę – na glebach słabszych – daje się pogłównie gdy rośliny mają 15 cm) wysiewamy 2-3 tygodnie przed sadzeniem lub siewem kapusty i mieszamy je z glebą na głębokości 10-15 cm. Pole powinno być uprawione starannie ciężką glebogryzarką lub kultywatorem zagregatowanym z wałem strunowym. Przy niedoborach wapna na początku uprawy pod osłonami, można dać pogłównie kredę (5-10dag/m2) ale nie później niż na 30 dni przed zbiorem. W uprawie polowej latem, przy wysokiej temperaturze, wskazane jest aby na dwa tygodnie po posadzeniu rozpocząć opryskiwanie roślin co 3-5 dni saletrą wapniową.
Zobacz więcej: Kapusta pekińska
Rośnie podaż młodej pekinki
